ΟΤΑΝ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ (με αφορμή επιστολή καθηγητών της ΣΣΕ)
Η δημοσίευση επιστολής της 10.2.2012 του κατ΄ ευφημισμόν συλλόγου ΔΕΠ  της ΣΣΕ προς κάθε θεσμικό παράγοντα αναδεικνύουν τις προθέσεις των  «προοδευτικών» τρωκτικών που με «πειρατικό ρεσάλτο» πέτυχαν με νόμους του 2003 και 2010 να αλλοιώσουν το χαρακτήρα του αρχαιότερου πανεπιστημιακού ιδρύματος και συνεχίζοντας το έργο τους προκειμένου να μετατρέψουν και τη ΣΣΕ σε έναν ακόμα πανεπιστημιακό χώρο διαστρέβλωσης ιδεών και ανόμων συμφερόντων.
Με πρόφαση αποφάσεις, που προφανώς δεν τους ήταν αρεστές, θεσμικών οργάνων της πολιτείας δεν διστάζουν να εγείρουν την πάγια αντίληψη ότι πρέπει να αλλάξει το νομικό καθεστώς της σχολής προκειμένου να επικρατήσουν ιδέες και μέθοδοι «προοδευτικές» της ολιγομελούς ομάδας «καθηγητών» που έχουν να διδάξουν σε αίθουσα τους ευέλπιδες πάνω από 10 χρόνια και δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο παρά με τα συνδικαλιστικά τους ευφυολογήματα.
Ερωτώνται οι κύριοι αυτοί :
·        Ποια είναι τα νομικά κενά που επικαλούνται;
·        Ποιοι είναι οι παράγοντες που δρουν συντεταγμένοι και προς ποια κατεύθυνση;
·        Ποιος τους έχει αρνηθεί τον ακαδημαϊκό και κοινωνικό χαρακτήρα της σχολής;
·        Ποιοι είναι οι εξωθεσμικοί παράγοντες που επηρεάζουν το πρόγραμμα, τη λειτουργία της σχολής και την εκλογή αιρετών οργάνων;
·        Γιατί αναφέρουν επιλεκτικά την περίοδο 2008 – 2009 για την ολιγωρία των πολιτικών προϊσταμένων του ΥΕΘΑ και για ποιες πράξεις;
·        Ποια είναι η μη δημοκρατική ενέργεια της σχολής και η φαλκίδευση του χαρακτήρα της ως ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα;
Η αυθαιρεσία και η ανοχή της πολιτείας καλό θα ήταν να αναζητηθούν στον αδιαφανή διορισμό και ονομασία ως ΔΕΠ ανθρώπων που κάνουν τους αειμνήστους καθηγητές Χρυσοφάκη και Πεντέα να στριφογυρίζουν στο μνήμα τους και που αν ζούσαν θα ντρεπόντουσαν γι αυτούς που σήμερα ονομάζουν «καθηγητές της ΣΣΕ».
Ως εδώ!  Αυτούς τους ανθρώπους πληρώνει η πτωχεύσασα Ελλάς. Η επέμβαση πλέον της συντεταγμένης πολιτείας είναι επιβεβλημένη προκειμένου να δώσει ένα μάθημα σ΄ αυτούς τους αυθάδεις  των μικρών τσιφλικιών που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής.