Η Ώρα των Ελλήνων Εθνικιστών
Γράφει η Αθηνά Παπαδοπούλου
(Ατρυτώνη Αθηνά)
Σε δύο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, εκ των οποίων η μία διεξήχθη από την ALCO για λογαριασμό της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» και η άλλη από το Pulse για λογαριασμό του «Τύπου της Κυριακής», τα αποτελέσματα προκαλούν σοκ! Αποτελούν κάτι πρωτοφανές για την ελληνική κοινωνία, αφού το κόμμα που προηγείται στην πρόθεση ψήφου είναι ο… Κανένας! 
Η αδιευκρίνιστη ψήφος (αναποφάσιστοι, λευκό, άκυρο, αποχή) αγγίζει το 32,6%, ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα μαζί δε συγκεντρώνουν περισσότερο από 37%.
Ο κόσμος τους έχει σιχαθεί. Αρχίζει να ξυπνάει και δειλά-δειλά να ζητάει την Πατρίδα του πίσω. Γιατί τώρα αρχίζει σιγά-σιγά να καταλαβαίνει, πως η σημερινή οικονομική κρίση που περνάμε είναι πρώτα και κύρια κρίση αξιών και η χρεοκοπία οφείλεται πρώτα σε πνευματική και ηθική πτώχευση. Χάνοντας το πνεύμα και το ήθος, απωλέσαμε και την Πατρίδα. Γιατί η ιδέα της Πατρίδας, βέβαια, πρεσβεύει και πρεσβεύεται από αξίες όπως αυτές, των οποίων η απώλεια μας οδήγησε στη σημερινή πραγματικότητα. 
Τώρα είναι η ευκαιρία του εθνικιστικού κινήματος να κάνει άνοιγμα στην κοινωνία! Τώρα είναι η ευκαιρία του να ενδυναμωθεί, συσπειρώνοντας τους απογοητευμένους από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τους αφυπνισμένους. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσει ανοιχτά, να φωνάξει, να εντυπωθεί στη συνείδηση και στην καρδιά του Έλληνα πολίτη, ο οποίος ψάχνει απεγνωσμένα στήριγμα να πιαστεί. Γιατί τώρα το εθνικιστικό κίνημα δικαιώνεται για όσα είχε προβλέψει από χρόνια πριν και τα βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα σήμερα… 
Ο κόσμος, συνειδητοποιημένα ή μη, ζητά την Πατρίδα του πίσω. Εμείς, οι υπέρμαχοι της Πατρίδας, οφείλουμε να αγκαλιάσουμε τα χαμένα της παιδιά και να ενδυναμώσουμε και πάλι μέσα τους το εθνικό φρόνημα, το οποίο κράτησε την Ελλάδα ζωντανή εδώ και αιώνες. Οφείλουμε να στηρίξουμε τον πληττόμενο Έλληνα και να τον καλέσουμε κοντά μας, για να αγωνιστούμε όλοι μαζί για μια ισχυρή και κυρίαρχη Ελλάδα. 
Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει πρώτα να αποκατασταθεί η κατακερματισμένη σχέση Πατρίδας-κράτους. Όταν αυτά τα δύο γίνουν ένα και καταφέρουμε να εργάζεται το ένα για το συμφέρον του άλλου, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για Έθνος. Βασική προτεραιότητα για την επίτευξη αυτού του στόχου είναι, λοιπόν, να εδραιώσουμε ένα κράτος με εθνική συνείδηση κι όχι προσκυνημένο. Ένα κράτος εθνικό. Ένα κράτος ελληνικό! Κι αυτό, φυσικά, μπορεί να το κατορθώσει και να το κατοχυρώσει μόνο μια ανάλογη ιδεολογία: η δική μας! Αυτό πρέπει να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει. Tώρα είναι η ευκαιρία να βρει το Σύστημα μπροστά του τον… Κανένα με όνομα κι επώνυμο!