Προκήρυξη Αποστράτων

«Εμείς, οι απόστρατοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αποστασιοποιημένοι πλήρως από τις διοικήσεις των Ενώσεών μας καθώς και από κάθε άλλον συναφή φορέα, Πιστοί στον Όρκο μας, σεβόμενοι απολύτως τους Νόμους και τους Θεσμούς και με επίγνωση της Συνταγματικής μας θέσης, αισθανόμαστε την ανάγκη να απευθυνθούμε στον Κυρίαρχο Ελληνικό Λαό, τα Δίκαια του οποίου με όρκο υπερασπισθήκαμε στη πολύχρονη διάρκεια της «εν ενεργεία» θητεία μας.
Στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που εκ του Συντάγματος είναι ρυθμιστής του πολιτεύματος αλλά και «αρχηγός» των Ενόπλων Δυνάμεων (άρθρο 45), καθώς και σ’ όλους τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς, οι πράξεις των οποίων τελούνται με βάση το Σύνταγμα, για να εκφράσουμε την απόλυτη αγωνία που μας διακατέχει για το μέλλον της Χώρας.
Είμαστε απλοί άνθρωποι μέσα στο σύνολο των Ελλήνων πολιτών που ανησυχούμε και οργιζόμαστε από τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις που τεκταίνονται γύρω μας εξ αιτίας αφενός μεν της ατιμώρητης διαφθοράς των πολιτικών, των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών κι αφετέρου απ’ τον γενικευμένο πανικό που προκαλούν οι αποφάσεις της καθοδηγούμενης και εποπτευόμενης από
τη «τρόϊκα», κυβέρνησης με συνέπεια τον καταιγισμό φορολογικών και χρεωδοτικών επιβαρύνσεων.
Η κατάσταση αυτή μας πληγώνει, μας θλίβει και μας οργίζει όλους καθημερινά.
Δεν μπορούμε –και, κυρίως, δεν δικαιούμαστε- να μένουμε θεατές σ’ αυτήν τη συντελούμενη έκπτωση. Και χρειαζόμαστε μιαν απάντηση για τα όσα αμέτοχα υφιστάμεθα όλοι αλλά, κυρίως, τα παιδιά μας των οποίων οι ζωές δημοπρατούνται και το μέλλον τους υποθηκεύεται.
Η δυσμενής οικονομική συγκυρία έχει οδηγήσει τη Χώρα μας στην υποβάθμιση, στην ατίμωση και στην απώλεια της Εθνικής αξιοπρέπειας αλλά και μεγάλου μέρους της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας.
Η Χώρα μας, μια Ανεξάρτητη Χώρα που την κατοικεί ένας περήφανος Λαός, έχει καταντήσει χώρα υπό κατοχή, Προτεκτοράτο.
Όμως η δικιά μας πατρίδα δεν θέλουμε να είναι το Προτεκτοράτο αυτό.
Πατρίδα μας είναι η Ελλάδα του Ομήρου, του Γκάτσου και του Ελύτη. Η Ελλάδα του Θουκυδίδη και του Παπαρρηγόπουλου.
Πατρίδα μας είναι τα 3.000 χρόνια της Ελληνικής Ιστορίας.
Η Πατρίδα που επί 10ετίες υπηρετήσαμε και ξανά θα υπηρετήσουμε αν χρειασθεί.
Και δεν αναγνωρίζουμε σε κανέναν το δικαίωμα να κάνει τη Θράκη Ειδική Οικονομική Ζώνη υπό την Εντολή της Γερμανίας, ανοίγοντας δρόμο για την «αυτονόμηση» της περιοχής και τον ακρωτηριασμό της Ελλάδας.
Ούτε στον Τούρκο πρωθυπουργό να απαιτεί τον αφοπλισμό των ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών που υπερίπτανται στο Αιγαίο και με τον Έλληνα πρωθυπουργό να μιλά για «φανταστικό εχθρό»!
Ούτε στον οποιονδήποτε αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης να δηλώνει πως θεωρεί άχρηστη και «ντροπή»την αγορά οπλικών συστημάτων!!!
Ούτε να θεωρεί τις Ελληνοτουρκικές διαφορές θέματα … «τεχνικά» που οι τεχνοκράτες του διπλωματικού σώματος δημιούργησαν!
Ούτε, τέλος, την έκπτωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με δηλώσεις του τύπου «η Ελλάδα είναι μία από τις χώρες που έχουν νόμιμα δικαιώματα»(!!), όταν μιλάμε για τα χωρικά ύδατα του Καστελλόριζου.
Σήμερα οι τουρκικές φρεγάτες κάνουν ανεμπόδιστα «κρουαζιέρες» στο Κάβο Ντόρο και τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη προσεγγίζουν την Άνδρο. Τη στιγμή που τα αεροπλάνα μας απαγορεύεται να προσεγγίσουν τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και η κυβέρνηση να εκτίθεται αφήνοντας μετέωρο το ζήτημα της ΑΟΖ και, επιπλέον, δείχνει να αντιμετωπίζει το Καστελόριζο ξεχωριστά απ’ το υπόλοιπο Αιγαίο!!!
Υποθέτουμε ότι όλα αυτά είναι συνέπειες του Μνημονίου, διότι το Μνημόνιο είναι μια σύμβαση υποτέλειας. Είναι απώλεια της ανεξαρτησίας που έχει εκχωρηθεί, με την υπογραφή της κυβέρνησης, στους τοκογλύφους πιστωτές.
Αισθανόμαστε, λοιπόν, ότι γύρω μας συντελείται ένα έγκλημα και η Εθνική Καταστροφή δεν φαίνεται να είναι μακριά.
Η εθνική συμφορά που διαισθανόμαστε έχει τις όψεις είτε (α) μιας εξευτελιστικής εθνικής χρεοκοπίας είτε (β) της παράδοσης εθνικού εδάφους άνευ όρων, για την αποπληρωμή του χρέους, που η ανόητη και διαχρονική καιροσκόπος πολιτική, χωρίς όρους ή φραγμούς, έχει δημιουργήσει, ερήμην του Ελληνικού Λαού.
Το πρώτο έχει σχεδόν συντελεσθεί (Fitch: Το “κούρεμα” 50% είναι χρεοκοπία), «κόσμια» ίσως κατά την άποψη ορισμένων, στο 50% που άλλοι αποφάσισαν.
Το δεύτερο έχει μπει στα σκαριά με το Μεσοπρόθεσμο.
Εθνική Καταστροφή όμως είναι και η τραγική διαπίστωση του νέου κύματος μεταναστών, με μετανάστες νέους πτυχιούχους. Αυτούς δηλαδή στους οποίους η Χώρα έχει επενδύσει την πρόοδο και την αλλαγή της: Τα παιδιά μας. Και σε κανέναν πρωθυπουργό δεν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα να δηλώνει ότι «κατανοεί απόλυτα την ανάγκη να βρουν οι νέοι τον δρόμο τους εκτός Ελλάδας, έστω προσωρινά»!!!
Εθνική Καταστροφή ακόμα είναι και η πολιτιστική συρρίκνωση του Ελληνισμού ως συνέπεια της ανυπαρξίας Εθνικής Εκπαιδευτικής και Πολιτιστικής πολιτικής.
Αυτή, λοιπόν, η Εθνική Καταστροφή μπορεί να είναι προ των πυλών όταν οι πολιτικοί απαξιώνουν το θεσμό των Ενόπλων Δυνάμεων αντιμετωπίζοντας τους απόστρατους ως «εσωτερικό εχθρό», όπως έγινε πολύ πρόσφατα (Οκτ. 2011).
Πώς είναι δυνατόν ο υπουργός να μιλάει για κόψιμο του ομφάλιου λώρου των εν ενεργεία με τους εν αποστρατεία στρατιωτικούς όταν ο ίδιος έχει υπογράψει την επαναφορά αποστράτων για κάλυψη ζωτικών θέσεων σε όλα τα Όπλα;
Πώς σκοπεύει να μας αποκόψει ο υπουργός όταν, σύμφωνα με το νόμο, παραμένουμε σε εφεδρεία για όλη μας τη ζωή και είμαστε οι πρώτοι που θα ανακληθούν σε περίπτωση ανάγκης;
Και πώς μπορεί να αποκοπεί αυτή η βιωμένη σύνδεση όταν οι κάποιοι από εμάς υπήρξαμε διοικητές και εκπαιδευτές, μέντορες των σημερινών «εν ενεργεία»;
Αλλά και η στρατιωτική ηγεσία θα πρέπει να αποτολμήσει αυτοκριτική για να κατανοήσει την απώλεια μεγάλου μέρους του κύρους της δοθέντος ότι δεν έχει αντιδράσει στα όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στο στράτευμα.
Κύριοι αρχηγοί, νυν και προηγούμενοι, όταν ο υπουργός καταργεί την ιεραρχία, ανοίγοντας διάλογο με τους ένστολους αποδεχόμενος ότι εσείς και οι αξιωματικοί που διοικούν τις μονάδες σας δεν μπορείτε να λύσετε τα προβλήματά τους και όλα τα κακώς κείμενα, τι κάνατε;
Οταν σας απέκοψαν από το ΚΥΣΕΑ και οι πολιτικοί αποφασίζουν, ερήμην σας, με ποια όπλα εσείς θα κληθείτε να πολεμήσετε, τι κάνατε;
Οταν οι πολιτικές επιλογές έχουν φτάσει τις μονάδες στα όρια της φτώχειας, χωρίς ανταλλακτικά, χωρίς καύσιμα, χωρίς επισκευές στα κτίρια, ή όταν καταργούνται Μονάδες και στρατόπεδα γινόμενα λεία κερδοσκόπων κτηματομεσιτών, γιατί δεν κάνατε κάτι;
Γιατί δεν αντιδράσατε όταν ο ΥΕΘΑ ψευδόταν «αιτιολογώντας» την ακύρωση της ετήσιας, άσκησης «Παρμενίων»;
Εμείς διαχωρίζουμε τη θέση μας απέναντι σε όλα αυτά επειδή δε θέλουμε να θεωρηθούμε ως συμμέτοχοι ή να χαρακτηρισθούμε μέλη μιας γενιάς που ανέχθηκε ή υπέγραψε πιστοποιητικό θανάτου της πατρίδας μας.
Πεποίθησή μας είναι πως το πολιτικό σύστημα διαλύεται ραγδαία παρασέρνοντας κάθε απομείναν ίχνος Εθνικής οντότητας.
Σήμερα βιώνουμε μια Κρίση. Και Κρίση σημαίνει που την αδυναµία ενός συστήµατος να λειτουργεί.
Εκείνοι που άσκησαν –και ασκούν- την πολιτική εξουσία μας έχουν παραπλανήσει με ψεύτικες υποσχέσεις («αλλαγή», «καλύτερες ημέρες», «μεταρρυθμίσεις» και «λεφτά υπάρχουν»). Είναι οι ίδιοι που, σήμερα, υπόσχονται στους αγανακτισμένους, οργισμένους και διαμαρτυρόμενους πολίτες, ότι προσπαθούν να «σώσουν» τη χώρα από την καταστροφή.
Μια καταστροφή για την οποία αποκλειστικά ευθύνονται, χωρίς ποτέ να λογοδοτούν αλλά εξακολουθητικά να … παραγράφουν.
Και είναι βέβαιο πως αυτοί, που είναι μέρος του προβλήματος, αδυνατούν να το λύσουν.
Εμείς, οι απόστρατοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, δηλώνουμε απερίφραστα πως
Δεν είμαστε υπήκοοι καμιάς Τρόικας, Μέρκελ, Σόϊμπλε, Όλι Ρεν ή των τυχαίων Τόμσεν, Μπαρόζο, Τρισέ και των ομοίων τους.
Είμαστε Έλληνες πολίτες και δεν οφείλουμε νομιμοφροσύνη σε άβουλους και υποτακτικούς. Δεν οφείλουμε νομιμοφροσύνη σ’ αυτούς που κλέβουν το υστέρημα των συνταξιούχων αφήνοντας τους φοροφυγάδες να πλουτίζουν σε βάρος όλων των συνεπών εργαζόμενων και συνταξιούχων.
Αυτό που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι δημοκρατία.
Είναι θεσμοθετημένη κλεπτοκρατία, διαπλοκοκρατία, πελατοκρατία και διαφθοροκρατία που οι επαγγελματίες της πολιτικής ελέγχουν με βοηθούς κομπιναδόρους κι εξαγορασμένα τσιράκια. Είναι υφέρπων φασισμός.
ΟΛΟΙ αυτοί, οι υπόλογοι της σημερινής χρεωκρατικής καταστροφής και της διεθνούς καταισχύνης, πρέπει να εξοβελισθούν από το πολιτικό σύστημα.
Τα σημερινά κομματικά μορφώματα πρέπει να διαλυθούν και να συγκροτηθούν εξ αρχής νέοι φορείς με τη συμμετοχή άφθαρτων κοινωνικών δυνάμεων ώστε να μπορέσει η Πατρίδα μας να διασωθεί απ’ την καταστροφή.
Για να συμβούν όμως όλα αυτά θα πρέπει, κατά την άποψή μας:
1. Να προβλεφθεί Συνταγματικά η δημοκρατική οργάνωση και λειτουργία των πολιτικών κομμάτων ή φορέων.
2. Να Καταργηθεί ο Νόμος περί ευθύνης Υπουργών και η «βουλευτική ασυλία».
3. Να υπαχθεί η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος στα ειδεχθή αντικοινωνικά κακουργήματα.
4. Να αποκατασταθεί η ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ σε κάθε πτυχή του κρατικού μηχανισμού με τη νομοθέτηση θεσμών ελέγχου των αξιολογικών κρίσεων, της διαβάθμισης των προσόντων, της αποτίμησης της εργατικότητας, της αξιοσύνης και του ήθους.
5. Να υπάρξει δραστικός κοινωνικός έλεγχος στα ΜΜΕ (με αξιοποίηση της πείρας της Δανίας, της Ιρλανδίας, της Φιλανδίας) για να πάψει, επιτέλους, η άθλια προπαγάνδα που ασκείται απ’ αυτά.
6. Να γίνει ριζική αλλαγή των θεσμών «Δημόσιας τάξης» στη κατεύθυνση της νομικής πρόληψης και να οριοθετηθούν οι αντικοινωνικές συμπεριφορές. Να ενταχθούν, επιτέλους, οι μηχανισμοί Δημόσιας Τάξης στην υπηρεσία των πολιτών κι όχι στην υπηρεσία του αυθαιρετούντος Κράτους, όπως συμβαίνει σήμερα.
7. Να αλλάξουν ριζικά οι θεσμοί και η λειτουργία του Εκπαιδευτικού συστήματος. Η αντιγραφή και εφαρμογή του Φινλανδικού εκπαιδευτικού μοντέλου, που απ’ όλους εκθειάζεται, είναι μια βάση εκκίνησης.
8. Να προστατευθεί ο Ελληνικός πολιτισμός και, κυρίως, η Ελληνική γλώσσα, με πρότυπο εφαρμογής το γαλλικό ανάλογο. Τέλος,
9. Να συγκληθεί Συντακτική Εθνοσυνέλευση για αλλαγή του Συντάγματος ώστε όλα τα ανωτέρω –και πολλά περισσότερα- να υλοποιηθούν.
Παρακολουθούμε και αγρυπνούμε μαζί με τους Έλληνες πολίτες, όπως οφείλουμε, όλες τις εξελίξεις και είμαστε συναγωνιστές.
Τους εν ενεργεία συναδέλφους καλούμε σε πλήρη υπηρεσιακή ετοιμότητα για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Πατρίδας μας και να αντισταθούν σε πολιτικές εντολές που τυχόν θα αντιστρατεύονται τους νόμους του Ελληνικού κράτους και θα αντιβαίνουν Συνταγματικές διατάξεις.
Καλούμε, τέλος, τον (αντάρτη στην εφηβεία του) Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τολμήσει να διακινδυνεύσει πρωτοβουλίες, ακόμα και έξω από το στενό πλαίσιο των Συνταγματικών του καθηκόντων, ώστε να επιστρατευθούν άξιοι άνθρωποι, ικανοί να οδηγήσουν τη Χώρα έξω από τον φαύλο κύκλο της καταστροφής, της χρεοκοπίας, της υποτέλειας και της φτώχειας όπου ο αμοραλισμός του σημερινού πολιτικού συστήματος την έχει οδηγήσει.
Οι Έλληνες την Καταστροφή την αντέξαμε πολλές φορές: το 1897, το 1922, το 1946-49.
Τον εξευτελισμό όμως δεν τον αντέχουμε. Δεν θέλουμε τη ζωή μας λάφυρο των Golden boys και των «αγορών»!
Είναι πολύτιμη και δεν της αξίζει να σβήνει μέσα στη θλίψη, την ανέχεια, την αναξιοπρέπεια, τη ντροπή, τη νέα Κατοχή.
Ζητάμε τη χαμένη μας υπερηφάνια, την υπερηφάνια του δημιουργού και όχι του επαίτη.

Απόστρατοι αξιωματικοί και
υπαξιωματικοί των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων