Το οικονομικό κόστος της ελληνικής εμπλοκής εναντίον της Λιβύης ποιος το μέτρησε;

Το οικονομικό κόστος της ελληνικής εμπλοκής εναντίον της Λιβύης ποιος το μέτρησε;
Κανείς δεν έχει καταλάβει την ελληνική προθυμία να συμμετέχει ενεργά στην επιχείρηση εναντίον της Λιβύης. Όχι μόνο για λογους πολιτικής. Η σχέση μας με τη Λιβύη του Καντάφι,δεν ήταν ποτέ κακή,την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου δε ήταν κάτι παραπάνω από φιλική!
Εντύπωση προκαλεί η προθυία μας και για οικονομικούς λόγους. Τη στιγμή μάλιστα που
ολόκληρη Γερμανία,η "ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας" και ταυτόχρονα οικονομικός μας δυνάστης και δεσμοφύλακας,ο οποίος διαθέτει στο ολποστάσιό του τα μαχητικά αεροσκάφη Eurofighter, κάνει κανονικά… το Γερμανό!
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Μία διάσταση της ελληνικής συμμετοχής στην επιχείρηση εναντίον της Λιβύης,είναι και το τεράστιο οικονομικό της κόστος. Υπολογίζεται ότι το κόστος της επιχείρησης ,ανάλογα με τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν και τη διάρκειά της θα κυμανθεί από 500 εκατομμύρια έως 1 δις την ημέρα!
Τι θα κοστίσει σ΄ εμάς; Αν υπολογίσουμε μόνο το κόστος των F 16 που είναι και το πιο μετρήσιμο μέγεθος τότε έχουμε:
Η ώρα πτήσης κάθε F 16 κοστολογείται χονδρικά 15.000 ευρώ. Κάθε ένα από τα τέσσερα αεροσκάφη μας θα πετάει τέσσερις ώρες την ημέρα. Άρα έχουμε για κάθε αεροσκάφος 60.000 ευρώ ημερησίως. Για τα τέσσερα φθάνουμε τις 240.000 ευρώ την ημέρα! Μόνο τα F-16! Αν βάλουμε ιπτάμενο ραντάρ, ελικόπτερο και φρεγάτα, εύκολα φθάνουμε στο εκατομμύριο.
Όπως μας έλεγε έμπειρος αξιωματικός της ΠΑ "ότι κόψαμε από το ΓΕΑ σ΄ ένα χρόνο θα τα ρίξουμε σ΄ αυτή την επιχείρηση"!
Και από την άλλη ,τουλάχιστον τα τελευταία τρία χρόνια ,για να μην πούμε παραπάνω, κόβουμε συνεχώς τις ώρες πτήσεων των πιλότων μας,για λόγους οικονομίας. Και τώρα ξαφνικά, βρήκαμε ώρες να τους δώσουμε, αλλά ώρες που επιχειρησιακά τουλάχιστον δεν έχουν να τους προσφέρουν και πολλά πράγματα. Γιατί; Περιμένουμε κάποιο οικονομικό ή πολιτικό όφελος; Μακάρι,αλλά πολύ αμφιβάλουμε.
Αν η κινητοποίηση εναντίον του "νέου κακού του πλανήτη" ήταν πράγματι καθολική ,δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να εκφράσει αντιρρήσεις για τη συμμετοχή μας. Όμως όταν Γερμανία αλλά και άλλες μεγάλες χώρες,όπως η Ιταλία κάνουν πίσω, πως εμείς στην τραγική οικονομική κατάσταση που είμαστε δεχόμαστε να πάρουμε ένα τόσο ακριβό ρόλο;
Ο Ντομινίκ Στρος-Κάαν και οι άλλοι της "τρόϊκας" την ενέκριναν αυτή την απόφαση;